Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, Rok C, 1 czerwca 2025 roku
Dz 1, 1-11 Uniósł się w ich obecności w górę
Hbr 9, 24-28; 10, 19-23 Chrystus wszedł do samego nieba
Łk 24, 46-53 Jezus został uniesiony do nieba
Ewangelista Łukasz, tak w zakończeniu swojej Ewangelii, jak również na początku księgi Dziejów Apostolskich mówi o wydarzeniu, które LITURGIA DZISIEJSZEJ NIEDZIELI, pozwala nam na nowo przeżyć, a więc o WNIEBOWSTĄPIENIU PANA JEZUSA. Kładąc nacisk na ostatnie ukazanie się i odejście Jezusa, Ewangelista pragnie zarazem uwydatnić przerwanie i ciągłość między kończącym się czasem Jezusa i rozpoczynającym się czasem Kościoła, między Jezusem historycznym i Jezusem chwalebnym. Po objawianiu się w rozmaity sposób i podczas wielu tygodni, dlatego, aby nie było wątpliwości o Jego cielesnym zmartwychwstaniu, Jezus dał wyraźnie swoim uczniom do zrozumienia, że życie, które wiódł z nimi przez blisko trzy lata na drogach Palestyny, zostało całkowicie zakończone. Podczas gdy zbliżała się godzina Jego ostatecznego odejścia, Jezus skierował nasz wzrok na Apostołów. Uczynił ich wyłącznymi świadkami swych ostatnich czynów i najważniejszych poleceń. „Oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma”. Ustanowił ich powiernikami swych obietnic i wykonawcami swego posłannictwa. Mają oni w Jego imię głosić nawrócenie i odpuszczenie grzechów „wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy”. Poprzez te słowa widzimy, że Łukasz zarysował plan swego drugiego dzieła, które będzie szczególniej poświęcone temu pełnemu chwały pochodowi Ewangelii, rozpoczynającemu się od miasta Bożego. Jakże wymowne są słowa skierowane osobiście do obecnych uczniów: „Oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Pozostańcie w mieście, dopóki nie zostaniecie napełnieni mocą z wysoka (24, 48-49). Oto wielka obietnica, która da całą pełnię siły i skuteczności świadectwu apostołów. Jest to zapowiedź Pięćdziesiątnicy. Od tej chwili wszystko opierać się będzie na Apostołach, którzy swoją władzę i swój autorytet otrzymują od Pana zmartwychwstałego. Jedność między Nim i Apostołami zapewniona będzie przez trzecią Osobę Boską: Ducha Świętego. Znaczenie Pisma Świętego i moc Ducha uczynią z Apostołów wiarogodnych świadków Zmartwychwstałego. Obietnica Ducha Świętego napełniła uczniów taką otuchą i odwagą, że mogli znieść ból fizycznego rozstania się z Jezusem. Naszym zadaniem uczniów Jezusa jest stałe podążanie w naśladowaniu Chrystusa, mocne stąpanie po ziemi myśląc o Niebie.
Ks. Marian Fatyga, Kielce