II NIEDZIELA WIELKANOCY, CZYLI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO, Rok C, 27 kwietnia 2025r.
Dz 5, 12-16 Wiara, która uzdrawia
Ap 1, 9-11a. 12-13. 17-19 Byłem umarły, oto jestem żyjący na wieki
J 20, 19-31 Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli
Wieczernik. To tu uczniowie Jezusa są znowu razem. Są zamknięci w lęku i smutku. Boją się. Mimo, że ich Pan Zmartwychwstał to oni trwają w kryzysie. Jezus Zmartwychwstały przychodzi do nich mimo drzwi zamkniętych i staje wśród nich. Staje w samym centrum. Zwycięski, pełen majestatu Pan. On wie, w jakim stanie są Jego uczniowie i kieruje do nich najpierw błogosławieństwo pokoju, który zawiera w sobie całą sumę Bożych darów: przebaczenia, wzajemnej jedności, umocnienia w wierze, męstwa. Ta radość nie jest tylko dla nich – z nią łączy się misja będąca przedłużeniem posłannictwa Jezusa. Jezus tchnie w nich Ducha i posyła, by głosząc Ewangelię i sprawując sakramenty nieśli ludziom odpuszczenie grzechów, pokój z Bogiem i z innymi ludźmi, i nowe życie w Duchu Świętym. Do grona uczniów należy Tomasz „Didymos”, który jednak nie uczestniczy w tym doświadczeniu wiary. Pozostaje bardziej jeszcze niż inni odłączony i samotny. Tomasz przyjmuje świadectwo współbraci z dużą rezerwą i żąda konkretnych dowodów, że mówią prawdę. Jezus podejmie „wyzwanie” rzucone Mu przez Tomasza i udzieli mu łaski bardzo osobistego spotkania ze sobą. Właśnie niedzielna Eucharystia, tak chętnie ignorowana przez wielu „wątpiących”, jest miejscem, gdzie Jezus pozwala się ujrzeć i dotknąć. Tu właśnie dochodzimy do osobistej wiary i do takiego przylgnięcia do Jezusa jako Boga i Pana, które uczynić nas może Jego świadkami. Jezus czyni ciągle nowe znaki, przez które potwierdza wiarę swoich uczniów. Są one zapisane w tej księdze, jaką jest osobista historia każdego chrześcijanina. Możemy je rozpoznawać i kontemplować w świetle Ewangelii, przy pomocy Ducha Świętego, by móc powiedzieć, jak umiłowany Uczeń do Piotra o brzasku dnia na jeziorze: „To jest Pan!”. Nasze świadectwo może pomóc komuś, podobnie jak Piotrowi, rzucić się w otchłań Bożego Miłosierdzia.
o. Jakub Zawadzki SOCist.