Kazimierz Pasternak
Każda ocena ryzyka zawodowego, obowiązkowo dokonywana przez pracodawcę na podstawie stanu faktycznego daje odpowiedź na pytanie, czy ściśle definiowane czynności wykonywane przez pracownika są wykonywane w zagrożeniu dla zdrowia i życia. Z treści tak wykazanego ryzyka dowiemy się jakiego rodzaju czynniki szkodliwe, uciążliwe, niebezpieczne występują na stanowisku pracy i czy dopuszczalne parametry są przekroczone. Często ryzyko zawodowe jest wykazywane wbrew stanowi faktycznemu, co powoduje zafałszowanie tego zagrożenia, w którym na co dzień wykonywana jest praca. Tego rodzaju działania są niedopuszczalne, bowiem narażają pracownika na bardzo poważne konsekwencje związane z ochroną stanu zdrowia i skutecznym wykazaniem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy schorzeniem pracownika, wypadkiem przy pracy, utratą życia a warunkami pracy w jakich faktycznie pracował. Stąd wszelkie pomiary czynników szkodliwych, uciążliwych, niebezpiecznych wykonywane przez wyspecjalizowane pracownie na zlecenie i koszt pracodawcy winny podlegać nadzorowi ze strony społecznej inspekcji pracy oraz organizacji związkowych z NSZZ „Solidarność” włącznie, który dysponuje profesjonalną kadrą potrafiącą zadbać, aby wykonywane pomiary były robione rzetelnie z udziałem pracowników przy uwzględnieniu stanu faktycznego a nie pozornych, sfałszowanych zagrożeń. Wedle art. 210 ustawy Kodeks pracy pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy w razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika, albo gdy wykonywana przez niego praca grozi tego rodzaju niebezpieczeństwem innym osobom – zawiadamiając o tym fakcie bezpośrednio przełożonego. Ustawa nie precyzuje sposobu informowania, co winno zostać w celach dowodowych ustalone w regulaminie pracy. Tym bardziej jest to konieczne ponieważ oceny stanu zagrożenia wraz z odstąpieniem od wykonywania pracy dokonuje sam pracownik. W celu ochrony pracownika, cytowany przepis zawiera regulację, z której wynika, że pracownik nie może ponosić jakichkolwiek niekorzystnych dla niego konsekwencji z powodu powstrzymania się od pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia.