Marta Śnioch
Emeryt, który wcześniej przeszedł na emeryturę i podjął zatrudnienie u innego pracodawcy, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości nie powodującej zawieszenia wypłaty emerytury, jest emerytem – byłym pracownikiem poprzedniego zakładu pracy w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale z 21 lutego 2024r. (sygn. akt: III PZP 3/23).
Osobami uprawnionymi do korzystania ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są, zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny. Zatem posiadanie statusu emeryta u pracodawcy prowadzącego działalność socjalną a następnie ustanie zatrudnienia tej osoby decyduje o prawie do ubiegania się o wsparcie ze środków socjalnych u byłego pracodawcy. Wątpliwości w zakresie prawa do świadczeń z funduszu od byłego pracodawcy mogą powstać w sytuacji, kiedy w wyniku rozwiązania z nim umowy o pracę pracownikowi zostaje przyznana emerytura i podejmuje on zatrudnienie u kolejnego pracodawcy.
W uchwale z dnia 21 lutego 2024r. Sąd Najwyższy uznał, że taka osoba jest emerytem – byłym pracownikiem w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
W rozpatrywanej przez sąd sprawie chodziło o możliwość korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w poprzednim miejscu pracy przez nauczycielkę, która na emeryturze jeszcze nauczała w szkole. Miało to miejsce w sytuacji, gdy nie zawieszając pobierania emerytury, pracownica szkoły podjęła zatrudnienie, gdzie otrzymywała wynagrodzenie w wysokości nie powodującej zawieszenia wypłaty emerytury.
Zdaniem Sądu Najwyższego były pracownik zakładu pracy podejmujący zatrudnienie u innego pracodawcy na emeryturze – jest emerytem, któremu należą się świadczenia z tego funduszu w zakładzie z którego pracownik przeszedł na emeryturę. Decydujący jest w tej sytuacji brak zawieszenia prawa do emerytury i jej dalsze pobieranie.