Kazimierz Pasternak
Wedle art.207 § 2 ustawy Kodeks pracy pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Nie można tego ustawowego obowiązku minimalizować czy dokonywać swoistej interpretacji, stawiając na pierwszym miejscu oszczędności ekonomiczne poprzez ograniczanie kosztów związanych z realizacją tego obowiązku. Zdrowie i życie pracownika jest najważniejsze w procesie wykonywania pracy, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy, obowiązujący system czasu pracy czy porę roku. Jesteśmy w okresie zimowym, który trwa od 1 listopada do 31 marca 2024 roku, co wiąże się z dodatkowymi obowiązkami pracodawcy w procesie pracy. W pierwszej kolejności, temperatura w pomieszczeniach pracy ma być nie niższa niż 140 C, chyba, że względy technologiczne nie pozwalają na spełnienie tego warunku (np. praca w chłodniach). Tu obowiązują szczególne wymogi związane z ochroną zdrowia i życia tych pracowników.
W pomieszczeniach, gdzie wykonywana jest lekka praca fizyczna oraz w pomieszczeniach biurowych temperatura nie może być niższa niż 180 C.
Pracodawcy winni pamiętać, że zgodnie z art. 210 ustawy Kodeks pracy, w razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bhp i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia pracownika, albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym, bez zbędnej zwłoki, przełożonego. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Praca na otwartej przestrzeni, szczególnie zimą, w nieogrzewanych pomieszczeniach, np. chłodnie, wymaga stosowania specjalnej odzieży ciepłochronnej.
Ponadto pracownikom wykonującym pracę na wolnej przestrzeni w okresie zimowym należy zapewnić pomieszczenie z temperaturą co najmniej 160 C umożliwiające zmianę odzieży i ogrzanie się. Pracodawca w trosce o ochronę zdrowia i życia pracownika, z uwagi na pracę w niskich temperaturach może zastosować skrócone, dobowe normy czasu pracy poprzez wprowadzenie dodatkowych przerw wliczanych do czasu pracy.
Ryzyko zawodowe aktualizowane nie może pomijać oceny zagrożeń związanych z pracą w porze zimowej z wykazem środków jakie obowiązkowo są podejmowane, aby maksymalnie minimalizować występujące zagrożenia lub je całkowicie eliminować. Przy wykonywaniu prac na otwartej przestrzeni w temperaturze otoczenia poniżej 100 C istnieje obowiązek zapewnienia pracownikom napojów oraz posiłków związanych z wysiłkiem fizycznym.