II NIEDZIELA ADWENTU, Rok A, 7 grudnia 2025r.
Iz 11, 1-10 Przyjście Mesjasza, Króla sprawiedliwego
Rz 15, 4-9 Chrystus zbawia wszystkich ludzi
Mt 3, 1-12 Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie
„Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”. Słowo nawrócenie pochodzi od greckiego słowa „metanoia” i jest przekroczeniem ludzkiego sposobu rozumowania. Św. Benedykt, patron Europy pisał, że nawrócenie – przemiana życia to zadanie każdego mnicha. Ja dziś pójdę o krok dalej i powiem, że to zadanie każdego chrześcijanina, każdego katolika. Bo okazuje się, że na drodze wiary możemy iść za Bogiem po ludzku, czyli po swojemu. Możemy „chodzić” na Mszę św., wykonywać znak krzyża, możemy mieć wiedzę o Jezusie i chrześcijaństwie, ale… To nasze myślenie może całkowicie różnić się od myślenia Jezusa. Ciężko uznać swoją słabość i grzeszność. Bo w XXI wieku o grzechu najlepiej byłoby nie mówić. No chyba, że w żartach. Taki jest właśnie nasz ludzki sposób radzenia, albo raczej nie radzenia sobie, z tematem grzechu. A grzech jest naszą rzeczywistością. Nawrócenie jest wyzwoleniem, które przynosi Jezus. Wyzwoleniem od ludzkiego sposobu radzenia sobie z grzechem. Możemy przed Bogiem wyznać swoje grzechy. „Jezu wierzę, że jesteś większy od zła, które czynię i od jego skutków! Wierzę, że jesteś jedynym lekarstwem na moje grzechy!”. Nawrócenie, czyli zmiana myślenia zaczyna się od powierzenia swoich grzechów Jezusowi, Jedynemu Sprawiedliwemu i Miłosiernemu. Pozwólmy oddać Bogu to, co On chce od nas zabrać, a co niszczy nas, nasze serca, myśli, naszą wrażliwość, nasze człowieczeństwo. I uwierzmy, że to całe zło może spłonąć w ogniu Jego miłości. „Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!”
o. Jakub Zawadzki SOCist.