Od 133 lat Świat Pracy wspomina zajścia na ulicach Chicago, gdzie 1 maja 1886r. tysiące robotników, również polskich emigrantów demonstrowało za godnymi warunkami pracy. Następne pierwszomajowe demonstracje robotnicze zanotowano w 1890r. we Francji, Belgii, Wielkiej Brytanii i Niemczech.
Rok później na ziemiach polskich będących pod zaborami, robotnicy z Łodzi i Żyrardowa w ulicznych demonstracjach zamanifestowali swe żądania. Ówczesny Związek Robotników Polskich był organizatorem tych wystąpień. Od tej chwili każdego 1 Maja polski świat pracy publicznie wyrażał swoje oczekiwania, problemy i nadzieje. W tradycji polskiej żądania socjalne zawsze złączone były z hasłami niepodległościowymi. Symbolem takiego zjednoczenia dążeń społecznych i narodowych stała się postać i działanie Józefa Piłsudskiego.
W czasach komunistycznej dyktatury święto robotnicze zamieniono na partyjną galówkę, zohydzając symbole tego dnia. Działo się podobnie w całym obozie komunistycznym tak samo jak w Niemczech pod władzą nazistów.
Powstanie NSZZ „Solidarność” stało się momentem przywracania temu dniu właściwych i historycznych znaczeń. W okresie stanu wojennego podziemna „Solidarność” demonstrowała w obronie zdeptanej wolności i godności pracowniczej.
W wolnej Polsce jest miejsce i moment, aby 1 Maja poddać refleksji aktualny stan problemów pracowniczych oraz sformułować aktualne postulaty i żądania.
W 2019r. z satysfakcją przyjmujemy decyzje oczekiwane przez pracowników, w tym przede wszystkim powrót do poprzedniego wieku emerytalnego, wzrost płacy minimalnej, która winna wynosić 50% średniej płacy w gospodarce narodowej. Wzrost wynagrodzeń dla nauczycieli o 15% traktujemy jako wstęp do uregulowania i wzrostu płac w sferze finansów publicznych: w oświacie, ochronie zdrowia, kulturze, pomocy społecznej, administracji itp.
Jest to jeden z pięciu postulatów nazwanych już: 5-ką „Solidarności”. Kolejne cztery postulaty to: wprowadzenie kryterium stażowego uprawniającego do przejścia na emeryturę bez względu na wiek, odmrożenie wskaźnika naliczania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, systemowe rozwiązania stabilizujące normy energii elektrycznej, nie wliczanie do minimalnego wynagrodzenia dodatku za wysługę lat i tzw. szkodliwego.
Tego domagać się będziemy w najbliższych miesiącach. Postulaty te głośno wypowiedziane na demonstracji pod Urzędami Wojewódzkimi w dniu 4 kwietnia bieżącego roku uzupełniamy o sprawy dotyczące problemów naszego regionu. Należą do nich m.in.: zakończenie inwestycji kolejowych na drodze nr 25 łączącej Ostrowiec Świętokrzyski, Starachowice, Skarżysko – Kamienną, Końskie z województwem łódzkim i całym obszarem północno – zachodniej Polski, podobnie zakończenie inwestycji w całości na linii kolejowej nr 8 łączącej Kielce z Krakowem i Katowicami. Inwestycje te w infrastrukturę kolejową warunkują rozwój gospodarczy regionu a co za tym idzie wpłyną na liczbę miejsc pracy.
Wszystkie działania NSZZ „Solidarność” mają na celu dobro osoby ludzkiej, która „jest i powinna być zasadą, podmiotem i celem wszystkich urządzeń społecznych” (Gaudium et spes). Nadzieje te i plany złożymy Patronowi Robotników – św. Józefowi w trakcie XIV Regionalnej Pielgrzymki Ludzi Pracy do Sanktuarium św. Józefa w Kielcach w dn. 1 Maja 2019r.
Waldemar Bartosz
Przewodniczący
Zarządu Regionu Świętokrzyskiego
NSZZ „Solidarność”
Kielce, 1 Maja 2019r.